Yehuuu

Evet evet BAŞARDIM!
dün kızımla harika bir anne kız günü geçirdim :) keyifli mutlu neşeli.. hiiç bağrış olmayan bir akşam. bir kaç kez içimden gelmedi değil yine ama başardım kendimi tutmayı ve yönlendirmeyi.

sonra saçlarıma kırmızı balyaj attırdım yine kzıımla beraber. Bana "sen çok güzelsin anne!" dedi :)))))))))))

bu sabah da erken kalkıp önce meditasyon yaptım ardından çocukalrıma kahvaltı hazırladım. ofise gelirken keyifle radyo dinledim.

daha az uyumayı ve yine de ayakta kalmayı başarıyorum iki gündür !

oğlum mu? O yine yüzüme bakmadı. her Salı eve geç geliyorum ve her Çarşamba O benimle ilgilenmiyor. Olsun, Onu çok seviyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum."çak bi beşlik" deyince sevinçle avucunu uzatıyor! daha ne olsun :)

Başarıyorum ! (mu acaba?)

Dün neleri başardım: akşam keyifle girdim eve şarkılar söyleyerek. kızımı öptüm, oğlumu öptüm.. Kızımla sohbet ettim günü nasıl geçti diye. yemekten önce portakal yemek istediği için tartışmak züereydik ki kendimi durdurmayı başarıp portakaldan bir dilim kesip kabuklu verdim eline. "hiç böyle yememiştim" derken heyecanlıydı ve zevkle yedi o dilimi ben sofrayı hazırlarken. ardından da yemeğini bitirdi sorunsuzca :)
oğlum ise yine yüzüme bile bakmadı. babsına koştu onunla oynadı.. o arada yaşadığım sıkıntı hissi ile yine evimin Y kromozomu sahiplerine biraz söylendim biraz kırıldım. dün gece bloguma bir şeyler yazmayı hedeflerken bu hedefimi tamamen bıraktım :( ama ... kitap okuduk kızımla beraber, biraz geç yattık ama her ikimiz de kendi kitaplarımızda kaybolarak kitap okuduk. evimin erkekleri de kendi kendilerine uyudular oğlumun odasında.. kzılar erkekler partisi anlayacağınız.

sabah ise nasıl başladı hiç sormayın desem.. zor bu iş zor.. sinirlenmeden üzülmeden ağlamadan keyifle yaşamak istiyorum. istemek herşeyin başı.. ama evin kapılarını çarparak çıkınca, kavgalı başlayınca güne tüm moralim yine eksilerde.. fazla tepki verdiği için özür diledi eşim. beni seviyor ben de onu.. üzmek de istemiyorum onu. ama gülebilmek istiyorum. gülebilmek için değerli hissetmek istiyorum, yalnız hisstemek değil ...

40 gün 40 alışkanlık 40 değişiklik.. zor zor zor..

Kendime neşeli bir insan olma hedefi koydum :) pek gülmeyen sevimsiz olduğu düşünülen bir kadın olmak hatta öyle bir anne olmak fikri çok ağır. 40 günlük hedeflerimi tam belirlemedim ama bir bebek 40 günde hayatı öğreniyor.. hatta o ilk 40 günde öğrenmediğini hayat boyu öğrenemiyormuş :) 40 gün! nelere kadir olacak bakalım.. kızım hayatına beni örnek alıyor. O yaklaşık 3-4 aylık iken hayatım değişmişti. Onun beni örnek alacağı öngörüsü ile tamamen farklı bir ben olmuştum. daha doğrusu içimdekileri dışarı çıkarmayı öğrenmiştim. Başardım! Şimdi hayatla dalga geçmeyi, hayatı neşeli geçirmeyi, zevk almayı, zamanı doğru kullanmayı öğrenmeyi hedefliyorum. Ki Kızım da bunları görerek öğrensin. yoksa O da herhangi biri olacak bu hayatta.
İşte 40 gün blog'u bugün başlıyor.. izleyin beni. bakalım neler yapacağım :)
"Bari komik olanlara gül!" diyen kızım için.
kendimle dalga geçmeyi öğreniyorum.. EYY hayatımdaki Y kromozomu insanları, sizinle eğleniyorum!